June 5: PADI Open Water
Het begon allemaal op zaterdag 28 april toen Chris thuiskwam na zijn eerste dag van de duikcursus. Op dat moment hadden wij onze trip naar de Whitsundays al geboekt en we werden eindelijk verstandig. We realiseerden ons dat het wel erg mooi zou zijn als we samen als buddies ( duiken doe je altijd met je buddy en niet alleen ) een stuk van de Whitsundays onder water te bekijken.
Chris deed de weekendcursus waar je op zaterdag een paar uurtjes theorie hebt + aansluitend een zwembadsessie waar je de theorie in praktijk brengt. Op zondag doe je weer een stuk theorie en nog een zwembadsessie. De week erop zaterdag doe je 2 oceandives en zondag ook, en dan zou je als het goed is geslaagd moeten zijn.
We bedachten allerlei constructies voor mij om zo min mogelijk dagen op het werk te missen en toch nog samen die 4 laatste oceandives te doen en zo dus ook samen te eindigen. Na een ongeveer 1,5 uur durende brainstormsessie op zaterdagavond viel me ineens te binnen dat je ook een medical moet hebben voordat je uberhaupt ook maar voor de course kunt inschrijven ( kan wel, maar wat als je niet slaagd voor je medical ).
Dus over met de pret, toch besloot ik om zondag morgen om 6.15 mijn nest uit te komen en mee te gaan richting Manly om te kijken of ik eventueel al wat theorie mee zou kunnen pikken. Dat bleek dus niet makkelijk te gaan, en heb me daarna maar gewoon ingeschreven voor 2 dagen in de week, en de rest in het weekend.
Zo, dan nu eerst zorgen dat ik een medical krijg, dus maandagmorgen medical centre opgebeld met de vraag of ze voor mij een afspraak konden maken voor diezelfde dag, en het liefst zo vroeg mogelijk ( ze waren om 7.30 open, dus ik belde ook om 7.30 ) en kon om 9.00 terecht.
Ik was iets voor negen daar, en kon eigenlijk gelijk al met de nurse naar de hoortest. Dat is eigenlijk wat iedereen wel eens heeft gedaan, op knopje drukken wanneer je piepje hoort. Daarna moest ik op de weegschaal gaan staan ( vroeg nog of ik mijn schoenen uit moest doen, maar nee, ze haalde er wel 2kg van af.. :S ) en daarna mijn lengte, nogmaals op schoenen en ze duwde de lat helemaal niet naar beneden ( stekeltjes ) en zei dat ik 1.80 was. Toevallig hadden ze mijn lengte ook bij de gym gemeten en daar was het zonder schoenen en plat op het hoofd 1.75 dus ik vertelde dat, en ze zei, ok, en liep naar het bureautje om dingen op te schrijven. Gewicht was 70kg zei ze, en lengte.. eeuh je was 1.63 he… ik zeg.. euhm nee, doe maar 1.75, oja..
daarna bloeddruk en hartslag meten ( op de ouderwetse manier ), en een longtest. Daar moet je zo snel mogelijk alles uitblazen en meten ze wat je longvolume is en hoe snel je je longen weer kunt leegmaken. Dat moest 3x en toen keek ze raar naar het resultaat, het bonnetje gaf aan: mild long disease en ze zei iets over dat de waardes niet goed waren, en dat ik dat maar aan de dokter moest vertellen. En daar zat ik dan.. te wachten op de dokter met een bonnetje in mijn hand dat vertelde dat mijn longen niet in orde waren.
Bij de dokter aangekomen, bleken de waardes bovengemiddeld te zijn en bleek het apparaat wel vaker onzin uit te spugen. Na nog wat andere testjes verklaarde hij me gezond en kon ik gelijk door naar mijn werk ( na $60 betaald te hebben ) .
In de trein belde ik Pro Dive Manly op met de mededeling dat ik de cursus op dinsdag , woensdag, zaterdag en zondag wilde doen en ik was ingeboekt!
Op dinsdag 31 mei om 6.15 op en om 7.00 de deur uit om om 7.40 in de stad te staan waar iemand van Pro Dive Manly mij kwam ophalen. ( en nog wat andere mensen ) . Na kennis gemaakt te hebben met mijn instructeur doken we ( ik, een spaans stel en een ozzy) het theorie lokaal in. Daar kregen we een nogal saaie video te zien over de hoofdstukken 1,2 en 3 van het boek. De bedoeling was om thuis al alles doorgelezen te hebben en de vragen te hebben beantwoord. ( wat ik dan ook gedaan had ). Na alles nagekeken te hebben en wat snelle testjes te hebben gemaakt was het tijd voor de lunch. Daarna alle gear uitzoeken voor de poolsession.
Voordat we de scubagear konden aandoen moesten we eerst 200 meter zwemmen en 10 minuten watertrappelen. Eitje natuurlijk, maar wel saai + het feit dat de verwarming van het zwembad het had begeven en dat het water best koud was maakte dit een van de minst comfortabele gebeurtenissen.
Anyway, na het zwemmen en watertrappelen konden we onze wetsuits aandoen, en werd uitgelegd hoe je al die dingen in elkaar moet zetten. Daarna in het water om onze eerste adem onder water te nemen ( niet helemaal waar, aangezien ik al een intro duik had gedaan in Cairns ).
Allereerst gingen we gewoon even op onze knieen zitten in het ondiepe gedeelte van het zwembad en eens kijken hoe dat nou voelt om te kunnen ademen. Je gaat dan allerlei oefeningen doen die je later ook in je openwater duiken moet toepassen.
De 2e dag zag er precies hetzelfde uit, wat theorie, final exam ( ik had 96% ) en dan weer in het zwembad wat oefeningen doen zoals de ‘out of air’ ervaring. De instructeur draait dan je tank dicht en dan voel je dus wat weerstand tijdens het ademen. Dat is het teken dat je je buddy moet vragen om zijn alternate air source.
Nu in het weekend samen met Chris de 4 resterende open water duikjes doen en dan mogen we onszelf gecertificeerd duiker noemen.